Πριν από πολύ, πολύ καιρό... περίπου 12.000 χρόνια. Ο νομαδισμός, με μια ζωή σε σπηλιές και άλλα καταφύγια του απλούστερου είδους, δεν επέτρεπε πλέον στους ανθρώπους να "κατοικούν" έτσι. Οι άνθρωποι μετακόμισαν σε αυτοσχέδιες κατοικίες, η ανθρωπότητα "εγκαταστάθηκε".
Είναι λοιπόν περίεργο που στις μέρες μας είναι απλώς "φυσιολογικό" να έχει κανείς "μια στέγη πάνω από το κεφάλι του", όπως λέει η παροιμία. Στις μέρες μας είναι φυσιολογικό να ζει και να διαμένει κανείς σε ένα διαμέρισμα, ένα σπίτι, μια βίλα, ακόμη και σε μια αγροικία ή ένα σπίτι ψαρά, ένα σαλέ, ένα πολυτελές ακίνητο ή ακόμη και ένα καταφύγιο. Εκείνη την εποχή, δεν υπήρχε καμία σκέψη γι' αυτό. Οι άνθρωποι δεν σκέφτονταν το χρώμα στους τοίχους, ποια υλικά για ποιο δωμάτιο, πώς θα επιπλωθώ... πώς θα ζήσω; Τι επιτρέπεται να είναι, τι επιτρέπεται να μην είναι τίποτα;!
Σήμερα, ωστόσο, είναι...
διαφορετικά. Τα ρουστίκ, κάποτε απλά αγροτόσπιτα έχουν γίνει αποκλειστικά και πολυτελή σαλέ, όπου δεν σας λείπει τίποτα, τα σπίτια των ψαράδων δίπλα στη λίμνη έχουν γίνει μικρά, ωραία μπουτίκ ξενοδοχεία, ιδιωτικά καταφύγια ή ακόμη και γοητευτικά διαμερίσματα διακοπών. Βρίσκουμε γαλήνη και ασφάλεια, ένα μέρος για να πάρουμε μια βαθιά ανάσα, αλλά και για να δραστηριοποιηθούμε. Είτε πρόκειται για κομψή πολυτέλεια είτε για αθλητικό τρόπο ζωής, κάθε ακίνητο μας ανοίγει δυνατότητες που δεν είχαμε ποτέ ονειρευτεί τότε - ειδικά εδώ στο Chiemgau, στη λίμνη Chiemsee και σε ολόκληρη την περιοχή των Άλπεων.
Ακούγεται πολύ δελεαστικό, έτσι δεν είναι; Αυτή η ιδέα συνεχίζει να λειτουργεί. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι αποφασίζουν να ζήσουν εδώ με τον/την σύζυγό τους ή ακόμη και με ολόκληρη την οικογένειά τους. Κοντά στη φύση, ρουστίκ, εξωφρενικό, ονειρεμένο ή απλά φυσιολογικό, ό,τι και να είναι, στις μέρες μας είναι σημαντικό όχι μόνο να "έχεις μια στέγη πάνω από το κεφάλι σου", αλλά να ζεις εκεί που αξίζει να ζεις!
